Bosy 1

Wiersze bose,
czy poeta bosy,
ogryzek rzucony w przeciągu,
pięć słów, które dawno się zużyły,
spadochron ze skrzydeł motyli.

Modlitwy czarne usta,
obraz na białej ścianie,
odejście, a jednak trwanie.

Buty, które za mną chodzą,
bo beze mnie iść nie mogą,
i ten tom wierszy bosych
leżący na trawie.

Bosy 2

Kwiat, nie wiem jakiego koloru,
bosy jak wiersz,
nie, nieprawda,
on kolor nosi we włosach,
ma barwę jak kokarda.

Kwiat, nie wiem jakiego zapachu,
bosy jak wiersz,
nie, nieprawda,
on zapach nosi we włosach,
pachnąca kwiatem kokarda.

Kwiat, nie wiem dla kogo,
bosy jak wiersz,
nie, nieprawda,
wiersz bosy do mnie przychodzi,
jest mój od dawna.

Bosy 3

Wiersz bosy,
taki krótki,
Zabrakło słów.

Bosy 4

Wiersz bosy
śpiący,
myślący,
myślami
gdzie indziej.

Bosy 5

Wiersz bosy
zbyt długo czekał
z wyrwaniem ostatniej kartki.
Nie zdążył - zapisał ją.

Bosy 6

Wiersz bosy
ukłonił się wiośnie.
A nuż urośnie?

Bosy 7

Wiersz bosy
zapomniał rękawiczek
i teraz chucha
w zgrabiałe palce liter.

Bosy 8

Wiersz bosy
z obolałym gardłem
nie pisze.
Słowa nie chcą mu przejść
przez gardło.

Bosy 9

Wiersz bosy
jak rodzynek
sam.
I co mu z tego, że najlepszy.

Bosy 10

Wiersz bosy
to motylek,
żyje przez chwilę,
a kolor zostaje
w słowach.

Bosy 11

Wiersz bosy
miał pecha.
Zabrakło mu natchnienia -
tego powietrza do pisania.


Bosy 12

Wiersz bosy
bez tortu,
ale ze świeczkami,
nie zdmuchnął ani jednej
i teraz się pali.
Płomień sięga sufitu,
spala jego duszę,
garstka popiołu
zostaje z wiersza,
układam z niej
litery życzeń.

Bosy 13

Wiersz bosy
wiosenny,
zielony,
szczęśliwy,
gra ze mną
w zielone
oczy.

Bosy 14

A jeżeli już
wiersz bosy
to dziś,
żeby był
na jutro,
bo nie usnę
bez pewności,
że go mam.


Prawa autorskie©M.M.Orłowska